در برودت اینهمه حیرت، کجا مانده ای آخر

مسئله اسپینوزا و دیزی دارکر رو چند وقت پیش خریدم. دیزی دارکر رو بین داروخونه ۱ و ۲ کشون کشون میبردم و میاوردم که تو لحظات خلوت شیفت حتی شده روزی ۵ دقیقه بخونم. شما ببین این کتاب چقدر روند ناجذابی داره که بعد سه ماه هنوز نتونستم تمومش کنم! مسئله اسپینوزا هم بخاطر ارادتی که به نوشته های اروین یالوم دارم و میدونم باید با آرامش و فرصت کافی تو خونه بخونم، موکول کردم به وقت مناسبی تو آینده :) خلاصه شیفتای من موندن بدون کتاب مناسب، برای همین بعد از مدت ها یه کتاب از یه نویسنده ایرانی گرفتم؛ آبنبات هل دار از مهرداد صدقی. ایشالا که رو سفیدم کنه و سه کتاب باقی مونده از این مجموعه اش رو هم بگیرم.

راستی علارغم علاقه ام به پرسنل داروخونه ۲ گفتم دیگه اونجا نمیام. انگار یه باری از رو شونه ام برداشته شد، خداروشکر.